Op stage, had ik in het begin erg het gevoel dat er over me heen werd gelopen door bepaalde kinderen, Kinderen die me grenzen opzochten, natuurlijk probeer je consenquent te zijn, en te laten zien waar je eigen grenzen liggen, maar toch is dit niet makkelijk!
er zijn altijd bepaalde kinderen waar je 10 keer wat tegen kunt zeggen , maar het op een bepaalde manier niet helemaal doordringt, met deze kinderen weet ik dat hier een kindfactor achter zit. Maar op een gegeven moment word je hier zo moedeloos van, om telkens het zelfde te zeggen en er maar niet geluisterd word!
Hoe gaan jullie hier nou mee om? geven jullie straf? denk je van laat het maar zitten?
graag tips!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ik ken dat gevoel. Dit was zeker op de BSO in het begin bij jou?
Zelf heb ik in de zomervakantie '09 vakantiewerk gedaan op een BSO groep en daar deden ze precies hetzelfde. Ik ben er toen achtergekomen dat, dat echt niet iets voor mij is. Geef mij maar gewoon de peuters.
Elke keer opnieuw zeggen heeft ook op een gegeven moment geen zin meer want dan dagen ze je steeds meer op uit. Straf geven, even op de stoel zetten met de rug naar de groep en naar een paar minuten terug naar het kindje gaan en vragen waarom hij/zij nou niet heeft geluisterd en waarom hij/zij dat heeft gedaan.
Als je dat geen goede manier vind.. kun je het ook aan je begeleider vragen hoe zij het zou oplossen en die methode te proberen.
Een reactie posten